"Mən səkkiz ildir, Everesti fəth etməyi düşünürdüm. Lakin son iki ildə bu dağı fəth etmək üçün çox ciddi hazırlaşırdım. Çətinliklərin çox olmasına baxmayaraq, mən bunu bacardım".
İdman.biz Oxu.Az-a istinadən xəbər verir ki, bunu Everestin zirvəsini fəth etmiş alpinist Vəfa Musayeva vətənə dönərkən jurnalistlərə açıqlamasında deyib.
O bildirib ki, Everesti fəth etmək onun 35 gününü alıb: "Everest dünyanın ən hündür dağıdır, indiyə qədər qalxdıqlarımın heç birinə bənzəmirdi. Get, get - bitmirdi, bu səfər mənim 35 günümü aldı. Ona görə də çox çətin idi.
Everestə getməzdən öncə çox araşdırma etmişdim. Hansı texniki və fiziki çətinliklərin olduğunu gözə almışdım. Məni nələrin gözlədiyinin fərqində idim. Sözün açığı, çox qorxurdum, amma özümə inanırdım, çünki çox hazırlaşmışdım".
O, zirvəyə çatan ərəfədə yaşadıqlarından və təəssüratından bəhs edib: "Zirvəyə çatmağa az qalmış özümü pis hiss edirdim, fikirləşdim ki, həyəcandandır. Lakin sonra mənim oksigen balonum yoxlanıldıqda oksigenin çox az qaldığını gördük. On dəqiqə oksigen balonumun dəyişilməsini gözlədim. Ondan sonra zirvəni fəth etdim. Bu, bir az qorxulu an idi, lakin öhdəsindən gəldim.
Everest özü başdan-ayağa qeyri-adi hadisədir. Elə insanlar var ki, kamp 3-ə, 4-ə çatıb çadırda yatanda görürdün ki, birinin ciyərinə su yığılıb, birinin beyninə qan sızır, biri oksigen çatışmazlığından əziyyət çəkir, birini təxliyə edirlər, biri ölür. Belə hadisələrin içərisində özünü mental olaraq yaxşı saxlayıb, davam etmək çox çətin idi.
Yəqin ki, görmüsünüz, zirvəyə çatan yerdə dünyasını dəyişən alpinistlər olur. Hətta onların meyitlərinin üzərindən keçib zirvəyə getməlisən. Bunun üçün də güclü iradəyə sahib olmalısan ki, hər şeyə rəğmən yoluna davam edə biləsən".
Alpinist qeyd edib ki, dağı fəth etmək üçün o səni çağırmalıdır: "Zirvəyə çatanda özümdən asılı olmadan bir də gördüm ki, alnımı Everestə qoymuşam. Ona məni qəbul etdiyi üçün təşəkkür etdim. Dağlar, həqiqətən də, müqəddəs yerlərdir. O səni çağırmalı və qəbul etməlidir. Mən buna inanıram. Daha sonra bayrağı çıxardım və emosional duyğular yaşadım. Külək və şaxta idi, orada çox qalmaq olmazdı. Ancaq bayraq ilə bir şəkil, qısa bir video çəkdirə bildim, daha sonra geri qayıtdım.
Zirvədən enib çadıra keçəndə artıq ikinci 8 minliyin qərarın verdim. Fikirləşdim ki, mən təkcə Everestdən getməyəcəyəm, Azərbaycan tarixində, eyni zamanda dünyada çox nadir olan dubl -ikinci 8 minliyi fəth edəcəyəm.
İsrafil Aşurlunun qeyd etdiyi kimi, ölüm zonasında qalmaq mənə məsləhət deyildi. Hətta qrup rəhbərim də mənə xəbərdarlıq etdi ki, ölüm zonasında sən ikinci gün də qala bilməzsən, ancaq mən şansımı sınadım, havanın yaxşı olmasını gözlədim. Hava yaxşı deyildi, yoxsa mən Everestdən dərhal sonra Lhotsu fəth etmək istəyirdim. Növbəti gün gözəl hava var idi, Lhotsda heç kim yox idi və ikinci 8 minliyi "vurub", geri döndüm. Lhots da asan zirvə deyil. Çünki jumar deyilən bir alət ilə dayanmadan özünü yuxarı çəkməlisən. Bunun üçün də sənin gücün, qüvvətin olmalıdır. Digər çətinlik isə oksigensiz bir şəraitdə özünlə mübarizə aparmaqdır.
Lhotsa çıxanda düşünürdüm ki, mən geri necə qayıdacağam?
Burada dünyasını dəyişənlərdən biri mental yorğunluqdan vəfat etmişdi. O, 4-cü kampa gəlib çatanda vəfat etmişdi".
Musayeva qeyd edib ki, gələcəyə dair proqramları bir müddət saxlayacaq: "Əslində, gələcəyə dair müəyyən proqramlar var. Ancaq mən bunları hələ ki saxlamaq istəyirəm. Everest mənim üçün elə bil səyahət idi ki, ondan sonra tezliklə nəyisə demək mənim üçün ağırdır. Ona görə də mən prosesi həzm etməli, dağ ilə söhbətləşməliyəm - o mənə nə verdi, məndən nə aldı, mən ona nə verdim, Everest və Lhostdan sonra Azərbaycana nə ilə gəlmişəm? Mən, həmçinin təhsil işçisiyəm, bu fəthlə mən insanlara nə verəcəyəm? Bunlar hamısı çox ciddi proses idi. Mənim üçün dağa getmək fiziki proses deyil, bu bir transformasiya prosesidir, ona görə də mən onunla baş-başa qalmaq istəyirəm".
Alpinist vurğulayıb ki, bu zirvəni fəth etmək yolunda ailəsi və yaxınları ona dəstək olublar, stimul veriblər: "Anam bir az bundan əvvəl internetdə Everesti axtarış edib, açıb baxıb deyir ki, belə yer olduğunu bilsəydim, səni oraya buraxmazdım, ora ölüm zonasıdır. Ailəmi elə yerə gətirib çıxarmışdım ki, onlar mənə: "Nə istəyirsən, et", - dedilər. Lakin yenə də mənə çox dəstək oldular. Dağda olanda da ailəmin mənimlə əlaqə saxlamasını istəmədim ki, bütünlüklə dağla baş-başa qala bilim".
İdman.biz