Fransa-Azərbaycan oyunu: Reallıq və Xəyallar

Ceyhun Əliyev, Paris

Nəhayət, ötən gecə çatdı. Paris səfərimizin apogeyi heç şübhəsiz ki, Fransa ilə səfər matçı idi. Ayxan Abbasovun start heytini müzakirə etməyəcəm. Bilirsiniz niyə? Çünki fransızlara qarşı meydanda hansı azərbaycanlıların olması heç nəyi dəyişə bilməzdi. Start fitindən dərhal sonra bunu hər birimiz hiss etdik. Şahruddinin qoruduğu qapı sanki Stalinqrad idi, hər tərəfdən mühasirəyə alınmışdı. Bir sıra epizodlarda Məhəmmədəliyev əla qurtarışlarla yadda qaldısa, digər anlarda Bəhlul Mistafazadə və silahdaşları gələn mərmirələri müvəqqəti olaraq cərimə meydançasından uzaqlaşdırırdı.

Görünən kəndə nə bələdçi? Fransızlar futbolun nə olduğunu hər toxunuşlarında nümayiş etdirirdisə, ölkəmizin ən yaxşı topla oynayanları bizə futbol yox, futbolun imitasiyasını izlədiyimizi növbəti dəfə sübuta yetirirdi. Acı reallıq olsa da, bu faktı mütləq qeyd etməliyik ki, milliyə namizəd oyunçular özlərinə düzən versin. Doğrudu, iki oyunçumuz daha çox seçilirdi: Bəhlul Mustafazadə və Abdulla Xaybullayev. "Qarabağ"ın müdafiəçisi Fransaya qarşı bir azərbaycanlının edə biləcəyinin maksimumunu ortaya qoydu. Xaybullayev isə… Fikrimcə, bu dayaq yarımmüdafiəçisi bir neçə beynəlxalq görüşdə də özünü Parisdəki kimi göstərsə, "Sabah"ın "elçi daşı"nın üstündə xeyli Avropa klubu oturacaq. Bəlkə də bir qədər pafoslu səslənəcək, ancaq Abdulla mənə Cennaro Qattuzonu xatırlatmağa başlayıb. Özü də Ukrayna ilə Bakıdakı matçda da dağıdıcılığı ilə göz oxşayan 24 yaşlı dağıstanlı millimizin heyətində ən yaxşı oyunçu idi.

Vurulan qolları müzakirə etməyə dəyməz. Çünki hansısa epizodu xilas etmək mümkün olardısa, Deşamın komandası mütləq başqa kombinasiya ilə qapımıza yol tapacaqdı. Buna görə diqqəti başqa faktora yönəltmək istəyirəm. Uşaqların ustalıq səviyyəsi bu rəqiblə kəllə-kəlləyə gəlməyə imkan verməsə də, millimizin mübarizə ruhu ən xoş sözlərə layiqdi. Görünən budu ki, Abbasov fubolçularla ən düzgün münasibəti qurmağı bacarıb.

Qarşıdan millimizi bu dəfə Ukraynanın timsalında daha bir ağır sınaq gözləyir. Qrupumuzda elə bir qəribə situasiya yaranıb ki, Polşada baş tutacaq oyundan qalib ayrılsaq, qrupda ikinci olmaq şansımız olduqca real görünəcək. Əlbəttə, gözəl anlayıram ki, dediklərim "xəyal-plovdu". Lakin unutmayaq ki, bəzən qurduğun xəyallar gerçəkliyə çevrilir.