CEYHUN ƏLİYEV
Köhnə şalmatçıların belə bir zarafatı var idi: "Sən bunun Bacaranisisən də". Bu zarafat hazırda məşqçi kimi fəaliyyət göstərən İlqar Bacaraninin soyadından qaynaqlanırdı...
"Qarabağ" evdə "Lüdoqorets"ə uduzanda həmin ifadə keçdi ağlımdan. Axı, Qurban Qurbanov bunun "Bacaranisi"di. Dəfələrlə şahidi olmuşuq ki, cütlü oyunlarda "Qarabağ" məhz cavab matçında daha uğurlu nəticəyə imza atıb. Bununla bağlı atalar misalına zərurət var: "Yüz dəfə eşitməkdənsə, bir dəfə görmək yaxşıdı". Bunu Azərbaycan çempionunun dilindən desək bir qədər fərqli səslənsə də, mahiyyət dəyişmir: "Yüz dəfə baxmaqdansa, bir dəfə iş başında görmək yaxşıdı". Bax, bu dəfə də belə oldu.
Hələ Bakıdakı matçda Ağdam təmsilçisi rəqibinə çətin anlar yaşatmışdı. Sadəcə, bəzi hallarda "süvarilər"in (Çexiya, Kipr, Slovakiya təmsilçiləri ilə matçları unutmamışıq) total üstün oynayan tərəf olsa da, məğlub olduğu görüşləri xatırlayanda, narahatlıq keçirməmək olmurdu. Ancaq budəfəki "Qarabağ" fərqlidir axı. Ötən mövsüm topladığı avrokubok təcrübəsi zəngindir, çox zəngin: 2 dəfə Portuqaliya, 4 dəfə Almaniya əjdahaları ilə qarşılaşmaq əlbəttə ki, çox şey verib təmsilçimizə.
Daha bir vacib məqama da toxunmaq istəyərdik. "Süvarilər" komandanın "onurğa sütunu"nu qorumağı bacarıb. Bəli, çempionumuzun xeyli sayda futbolçusunu almaq istəyənlər var idi. Lakin bu məqamda ön plana daha bir maraqlı fakt çıxdı. Futbolçular özləri kollektivdən ayrılmaq istəmədi. Bunda həm daxili ab-hava, həm də "Qarabağ"ın artıq Avropa brendinə çevrilməsi həlledici rol oynadı. Hara gedirsən get, heç bir komanda ardıcıl 10 il avrokubokların qrupuna düşməklə öyünə bilməz. Söhbət əlbəttə ki, "yadplanetli" komandalardan getmir. Və əksəriyyətinin "transfer niyə yoxdu?" sualının cavabı da bundadı. Leverkuzen "Bayer"i ilə başabaş mübarizə aparan klub kimi transfer etməlidi? Vakant yerlər olmalıdı ki, kimisə cəlb edəsən. Bu komandanı gücləndirmək olduqca müşkül məsələdir. Oyunçuların məvacibi arasındakı balansı da qorumalısan, rənglərinə qatdığın futbolçu effektli olmalıdı da.
Bütün bu labirintin içərisində Qurban Qurbanov işıqlığa aparan yolu tapmalıdır. Və 1 həftə öncə evdə uduzduğu rəqibin üstələnməsi mexanizminin düsturunu praktikada nümayiş etdirməlidi. Evdə hesabda önə keçib və yekunda 1:2 udizmağın bir yana, səfərdə də analoji ssenari təkrarlananda nələr yaşayırsan? Belə bir anda start heyətinin 2 üzvünü məcburiyyətdən əvəzləyirsənsə, bu görüşün "lənətlənmiş oyun" statusunda olmamasına necə inanasan? Ancaq yuxarıda qeyd etdiyimiz TƏC-RÜ-BƏ!
"Qarabağ" nə buraxılan qollardan sonra sındı, nə də Veşoviçlə Yankoviçin zədələnməsindən sarsıldı. Bax belə anlarda liderlər komandanı arxasınca aparmalıdı. Abdullah Zubirlə Yassin Benzia da bu funksiyanı üzərinə götürməyi bacardı. Artıq ilk yarıda Azərbaycan çempionu ümumi hesabı bərabərləşdirdi. Fasilədən sonra da qol şanslarımız oldu. Təəssüf ki, fürsətlərdən yararlanmaq mümkün olmadı. Kim bilir, bəlkə də meydan sahiblərinin baş məşqçisi indi dizinə döyür ki, kaş oyun əsas vaxtda tamamlanardı. Ancaq bu lirik hissədi, real yox.
Bütün hallarda, Bakıda çirkli futbolla qalib gələn "Lüdoqorets" doğma publika önündə əlavə olunmuş 30 dəqiqədə topla rəsmən döyüldü! Yarım saata 4 qolu sığışdıran "süvarilər" isə artıq ÇL-in pley-offu barədə düşünür.
Yazının əvvəlində İlqar Bacaranidən bəhs etmişdik. "Qarabağ"ın cavab qarşılaşmalarında daha effektiv olmağı bacarığından da həmçinin. Cəmləyək? Cəmləyək! Hoca cavab qarşılaşmalarının "Bacarani"di, əfəndilər, "Bacarani"!